ارتباط بین عزت نفس، تاب آوری با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شهر همدان در سال ۱۳۹۴

مقدمه: دیابت یک بیماری ناتوان کننده است که بر عملکرد شغلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی دارد. کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو به دلیل مزمن بودن بیماری، ایجاد ناتوانی و از کار افتادگی و همچنین نیاز به مراقبت مادام العمر، شدیداً تحت تأثیر بیماری و عوارض آن قرار می گیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین عزت نفس، تاب آوری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شهر همدان انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه مقطعی (توصیفی_تحلیلی)، 186 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو دارای پرونده در مرکز دیابت شهر همدان در سال 1394مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل: پرسشنامه های عزت نفس کوپراسمیت، تاب آوری کانر-دیویدسون و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 و ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و آزمون تی مستقل مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: دو متغیر عزت نفس (0/001>p) و تاب آوری (0/02=p) ارتباط همبستگی معناداری با کیفیت زندگی بیماران دیابتی داشتند، اما تحلیل رگرسیون نشان داد تنها عزت نفس می تواند کیفیت زندگی را به طور معناداری پیش بینی نماید (0/001>p). بین جنسیت و کیفیت زندگی (0/021=p)، عزت نفس (0/02=p) و تاب آوری (0/008=p) بیماران دیابتی اختلاف معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: با افزایش عزت نفس و تاب آوری در بیماران مبتلا به دیابت کیفیت زندگی آنها بهبود خواهد یافت. ارائه راهکارهای مناسب جهت افزایش عزت نفس و تاب آوری در بیماران دیابتی موجب اصلاح و ارتقای کیفیت زندگی این بیماران خواهد شد.